wystawy
Sztuka Kobiet. Iwona Lemke-Konart
otwarcie: 5.04.2019 19-21
wystawa: 6.04.-15.06.2019
kuratorka: Marika Kuźmicz
Wystawa Iwony Lemke-Konart, performerki, fotografki, autorki filmów i książek, konceptualistki tworzącej swoje prace w latach 70. i 80. XX w. Pomimo jej intensywnej wówczas aktywności, zarówno na polu działalności artystycznej, jak i jako organizatorki wielu wydarzeń (wystawy w prowadzonej przez nią toruńskiej Galerii S, wykłady, sympozja) to w większości opracowań dotyczących polskiej sztuki tamtych dekad, jej twórczość została pominięta. Jak pisze Wiktoria Szczupacka w tekście towarzyszącym wystawie: „Można powiedzieć, że jest to opowieść jakich wiele, o artystce wymazanej z historii patriarchalnej awangardy, ale można przyjąć inną perspektywę i zauważyć charakterystyczne dla Lemke-Konart posługiwanie się pozycją młodej twórczyni.” W istocie, artystka już w momencie swojego wczesnego studenckiego debiutu wykazywała krytyczne podejście do ogólnej sytuacji panującej w polskim świecie sztuki i w swojej twórczości podejmowała z nią polemikę. Lemke-Konart stawiała także pytania bardziej uniwersalne, dotyczące kondycji współczesnego człowieka, a w szczególności te dotyczące podmiotowości kobiet, ich relacji ze światem, relacji z własną cielesnością, wyobrażeniem, wizerunkiem, czego wyrazem jest m.in. mail-artowy projekt Sztuka kobiet, składający się z wielu autoportretów – śladów dokamerowych performansów. Kolejną prezentowaną na wystawie pracą są Granice ludzkich możliwości – to multimedialna kompozycja: szkice, fotografie, publikacje i nagrania wideo. Artystka, przyjmując wymagające pozy, przywodzące na myśl asany w jodze, „zaznaczała” je kolejnymi liniami na ścianie, tworząc w rezultacie rysunek górskich szczytów. Analityczne podejście przeciwstawione zostało możliwościom ludzkiego ciała, a wszystko ujęte z charakterystycznym dla artystki dystansem i, jak pisze Szczupacka, „mrugnięciem oka”.
wystawa: 6.04.-15.06.2019
kuratorka: Marika Kuźmicz
Wystawa Iwony Lemke-Konart, performerki, fotografki, autorki filmów i książek, konceptualistki tworzącej swoje prace w latach 70. i 80. XX w. Pomimo jej intensywnej wówczas aktywności, zarówno na polu działalności artystycznej, jak i jako organizatorki wielu wydarzeń (wystawy w prowadzonej przez nią toruńskiej Galerii S, wykłady, sympozja) to w większości opracowań dotyczących polskiej sztuki tamtych dekad, jej twórczość została pominięta. Jak pisze Wiktoria Szczupacka w tekście towarzyszącym wystawie: „Można powiedzieć, że jest to opowieść jakich wiele, o artystce wymazanej z historii patriarchalnej awangardy, ale można przyjąć inną perspektywę i zauważyć charakterystyczne dla Lemke-Konart posługiwanie się pozycją młodej twórczyni.” W istocie, artystka już w momencie swojego wczesnego studenckiego debiutu wykazywała krytyczne podejście do ogólnej sytuacji panującej w polskim świecie sztuki i w swojej twórczości podejmowała z nią polemikę. Lemke-Konart stawiała także pytania bardziej uniwersalne, dotyczące kondycji współczesnego człowieka, a w szczególności te dotyczące podmiotowości kobiet, ich relacji ze światem, relacji z własną cielesnością, wyobrażeniem, wizerunkiem, czego wyrazem jest m.in. mail-artowy projekt Sztuka kobiet, składający się z wielu autoportretów – śladów dokamerowych performansów. Kolejną prezentowaną na wystawie pracą są Granice ludzkich możliwości – to multimedialna kompozycja: szkice, fotografie, publikacje i nagrania wideo. Artystka, przyjmując wymagające pozy, przywodzące na myśl asany w jodze, „zaznaczała” je kolejnymi liniami na ścianie, tworząc w rezultacie rysunek górskich szczytów. Analityczne podejście przeciwstawione zostało możliwościom ludzkiego ciała, a wszystko ujęte z charakterystycznym dla artystki dystansem i, jak pisze Szczupacka, „mrugnięciem oka”.