wystawy
Anna Ciba: Kiedy patrzysz w moje oczy to widzisz co?
Fundacja Arton, Foksal 11/4 Warszawa 00-372
Wernisaż 21.09, godzina 18:00
Wystawa: 22.09-7.12 2022
Kuratorka: Zuzanna Wilska
Autorka identyfikacji graficznej: Zofia Kofta
Font: Jeremy Mickel, Forest Young
Współfinansowane przez m.st. Warszawa
„Kiedy patrzysz w moje oczy to widzisz co?” pyta Anna Ciba na jednym ze swoich obrazów. Napis jest jednym z dwóch elementów kompozycji – drugi to serce, które zajmuje centralne miejsce. Usytuowane lekko po prawej stronie; tak jak układa się serce w ciele człowieka. Od symbolu odchodzą dwa promienie, niby maźnięcia komiksowo sugerujące puls. Obraz jest duży, ma co najmniej dwa metry wysokości i ponad jeden długości. Dokładny wymiar nie jest mi znany, ponieważ dysponuję jedynie reprodukcją dzieła na czarnobiałej fotografii z 1987 roku. Kiedy patrzysz w moje oczy to widzisz co? To tytuł wystawy i pytanie, jak badać i prezentować historię zapomnianej artystki, której twórczość jest w większości niedostępna: obrazy zaginęły, performensy nie zostały udokumentowane, koncerty nie były nagrane. Artystki, której kariera w latach 80. rozwijała się obiecująco, a od początku kolejnej dekady gwałtownie się zakończyła. Wystawa w Fundacji Arton to pierwsza ekspozycja Anny Ciby od lat 80., prezentująca niepublikowane dotychczas materiały archiwalne oraz jej późne, ocalałe dzieła.
Anna Ciba urodziła się w 1957 w Warszawie. W latach 1982-1987 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych na wydziale Malarstwa u profesora Stefana Gierowskiego. Specjalizację zrobiła w pracowni Malarstwa Ściennego. W roku 1987 po obronie dyplomu wyjechała na stypendium artystyczne do Szwajcarii (Université de Genevé), gdzie rozwijała się na Wydziale Grafiki Komputerowej. Na przełomie dekad, wraz z Katarzyną Sypień i Klaudią Burdzyńską założyła zespół muzyczny Les Chattes en Or. Brała udział w wystawach zbiorowych (między innymi): "Ekspresja lat 80-tych" w sopockim BWA (1986), "Co słychać? Sztuka najnowsza, w stołecznej fabryce Norblin" (1987), "Malarstwo kobiet" w Galerii Dziekanka (1987) oraz "Świeżo Malowane. Młode malarstwo polskie lat 1982-1987" w CBWA Zachęta (1988).
Jej wybrane, indywidualne ekspozycje to "Biało-Czerwony performance" (1982) oraz "Czarno-białe" (1985) w Pracowni Dziekanka, "7265 c.d." w warszawskiej Stodole (1986) a ostatnią indywidualną wystawą była ekspozycja z cyklu "Prezentacje Galerii Dziekanka" w Wielkiej 19 w Poznaniu (1987).
W połowie lat 80. Ciba została zdiagnozowana ze schizofrenią. W sierpniu 2018 roku artystka zaginęła — wyszła ze swojego mieszkania na Starym Mieście i do dziś nie wróciła.
Wernisaż 21.09, godzina 18:00
Wystawa: 22.09-7.12 2022
Kuratorka: Zuzanna Wilska
Autorka identyfikacji graficznej: Zofia Kofta
Font: Jeremy Mickel, Forest Young
Współfinansowane przez m.st. Warszawa
„Kiedy patrzysz w moje oczy to widzisz co?” pyta Anna Ciba na jednym ze swoich obrazów. Napis jest jednym z dwóch elementów kompozycji – drugi to serce, które zajmuje centralne miejsce. Usytuowane lekko po prawej stronie; tak jak układa się serce w ciele człowieka. Od symbolu odchodzą dwa promienie, niby maźnięcia komiksowo sugerujące puls. Obraz jest duży, ma co najmniej dwa metry wysokości i ponad jeden długości. Dokładny wymiar nie jest mi znany, ponieważ dysponuję jedynie reprodukcją dzieła na czarnobiałej fotografii z 1987 roku. Kiedy patrzysz w moje oczy to widzisz co? To tytuł wystawy i pytanie, jak badać i prezentować historię zapomnianej artystki, której twórczość jest w większości niedostępna: obrazy zaginęły, performensy nie zostały udokumentowane, koncerty nie były nagrane. Artystki, której kariera w latach 80. rozwijała się obiecująco, a od początku kolejnej dekady gwałtownie się zakończyła. Wystawa w Fundacji Arton to pierwsza ekspozycja Anny Ciby od lat 80., prezentująca niepublikowane dotychczas materiały archiwalne oraz jej późne, ocalałe dzieła.
Anna Ciba urodziła się w 1957 w Warszawie. W latach 1982-1987 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych na wydziale Malarstwa u profesora Stefana Gierowskiego. Specjalizację zrobiła w pracowni Malarstwa Ściennego. W roku 1987 po obronie dyplomu wyjechała na stypendium artystyczne do Szwajcarii (Université de Genevé), gdzie rozwijała się na Wydziale Grafiki Komputerowej. Na przełomie dekad, wraz z Katarzyną Sypień i Klaudią Burdzyńską założyła zespół muzyczny Les Chattes en Or. Brała udział w wystawach zbiorowych (między innymi): "Ekspresja lat 80-tych" w sopockim BWA (1986), "Co słychać? Sztuka najnowsza, w stołecznej fabryce Norblin" (1987), "Malarstwo kobiet" w Galerii Dziekanka (1987) oraz "Świeżo Malowane. Młode malarstwo polskie lat 1982-1987" w CBWA Zachęta (1988).
Jej wybrane, indywidualne ekspozycje to "Biało-Czerwony performance" (1982) oraz "Czarno-białe" (1985) w Pracowni Dziekanka, "7265 c.d." w warszawskiej Stodole (1986) a ostatnią indywidualną wystawą była ekspozycja z cyklu "Prezentacje Galerii Dziekanka" w Wielkiej 19 w Poznaniu (1987).
W połowie lat 80. Ciba została zdiagnozowana ze schizofrenią. W sierpniu 2018 roku artystka zaginęła — wyszła ze swojego mieszkania na Starym Mieście i do dziś nie wróciła.
